کمیسیون دانشگاهها: دکتر محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضدسلطنتی در گذشت
کمیسیون دانشگاهها: دکتر محمد ملکی اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضدسلطنتی در گذشت
با نهایت تأسف و تألم از خبر درگذشت دکتر محمد ملکی نخستین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضدسلطنتی، در سن ۸۷ سالگی در تهران مطلع شدیم.
او علاوه بر خصایل مردمی و انقلابی، یار با وفای مقاومت مردم ایران بود و از همان روزهای نخست پس از انقلاب جانانه در مقابل ایلغار ارتجاع و خمینی با شهامت ایستاد و از آزادی به‌ویژه در "سنگر آزادی" جانانه دفاع کرد.
او که بهمراه سایر اساتید دانشگاه در فردای ۱۳آبان ۵۷ در اعتراض به رژیم شاه و کشتار دانش‌آموزان و حمله به دانشگاه در دبیرخانه دانشگاه تهران تجمع کرده بود با هتک حرمت رئیس انتصابی دانشگاه مواجه گردید و لذا در دبیرخانه تحصن اختیار نمود.
این تحصن پس از دو ماه در روز ۲۳دی۵۷ به همت دانشگاهیان، مبارزین و مجاهدین و در حضور آیت اله طالقانی خاتمه داده شد و دانشگاه عنوان "سنگر آزادی"را از آن خود نمود.
پس از انقلاب، دکتر ملکی از سوی مهندس بازرگان به‌عنوان رئیس دانشگاه تهران معرفی شد و بعد از تشکیل شورای دانشگاه از سوی این شورا نیز به ریاست دانشگاه انتخاب گردید.
او که از دیر هنگام به اداره شورایی دانشگاه اعتقاد داشت پیگیرانه تحقق این امر را در دانشگاه دنبال نمود به‌طوری‌که تمامی رؤسای دانشکده‌ها از سوی شورای هماهنگی دانشکده‌ها انتخاب و به شورای دانشگاه معرفی شدند.
وی علاوه بر ریاست دانشگاه، امر مهم سیاسی تماس با تشکلهای دانشجویی مختلف را به‌عهده گرفت و به‌خوبی از عهده این امر برآمد. فعالیت‌های سیاسی در دانشگاه و به‌ویژه میتینگهای سازمانهایی چون مجاهدین در دانشگاه تهران از مشخصه‌های دوران ریاست دکتر ملکی است.
جالب این‌که از ۷۲ تشکل دانشجویی، صنفی، سیاسی، مذهبی تنها انجمن اسلامی وابسته به رژیم خمینی و حزب جمهوری او از دکتر ملکی و روش کارش خرسند نبود و با او دایم در تضاد بودند.
جلسه سخنرانی آقای مسعود رجوی به‌مناسبت کاندیداتوری ریاست‌جمهوری در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران با حضور بیش از ۴۰۰ استاد و با حضور دکتر ملکی، جلوه دیگری از رفتار مردمی و سیاسی رئیس دانشگاه تهران بود.
دکتر ملکی در جلسه‌ٔ سخنرانی آقای رجوی به‌عنوان کاندیدای نمایندگی مجلس شورای ملی که به همت "استادان متعهد دانشگاه ها"در اردیبهشت۵۸ در دانشکده اقتصاد دانشگاه ملی برگزار گردید حضور یافت
در فروردین سال۵۹ خمینی ملعون که اعوان و انصارش در دانشگاه منفور و در اقلیت محض بودند، دیگر دانشگاه را بر نمی‌تافت، و دستور بستن دانشگاهها تحت عنوان "انقلاب فرهنگی"را داد، دانشگاههای کشور را به خاک و خون کشید و از خرداد ماه همان سال دانشگاهها بست. دکتر ملکی این امر را نپذیرفت و از آن به‌عنوان کودتای فرهنگی یاد کرد و پس از آن از ریاست دانشگاه تهران استعفا داد.
پس از خرداد۶۰ و دستگیریهای گسترده از جمله در دانشگاهها دکتر ملکی نیز دستگیر و به اعدام محکوم گردید. این حکم بعداً به ده سال زندان تخفیف داده شد و پس از پنج سال شکنجه و سلول انفرادی و... بالاخره آزاد شد. وی با آزادی از زندان به فعالیت‌های سیاسی بر علیه دیکتاتوری آخوندی ادامه داد و در حالی‌که از بیماری قند و سرطان رنج می‌برد چند بار دیگر بازداشت و زندانی شد.
او همواره در فعالیت‌های سیاسی خود از حمایت خانواده‌های زندانیان و اعدام شدگان دریغ نمی‌کرد. نمونه بارز آن اعتراض به‌قتل فجیع ستار بهشتی بود .
دکتر ملکی از طرفداران سرسخت لغو حکم اعدام بود و از این‌که مقاومت ایران خواهان لغو اعدام شده بود ابراز خوشحالی بسیار می‌کرد و می‌گفت الآن این مسأله تبدیل به طوفان شده است.
کمیسیون دانشگاههای شورای ملی مقاومت ایران خود را شریک غم از دست رفتن این یار دیرپای دانشگاهی و همه رهروان او در این راه می‌داند و امیدوار است با سرنگونی این رژیم ضد علم، دانش و دانشگاه مسیر شکوفا شدن استعدادهای هم میهنان هر چه بیشتر هموار گردد.
کمیسیون دانشگاههای شورای ملی مقاومت
محمدعلی شیخی ۱۲ آذر۱۳۹۹