نظام میرمحمدی؛ وکیل پایه یک دادگستری ـ کارشناس مسایل ایران
اعدام های اخیر در ایران، که در اردیبهشت ماه ۱۴۰۲حداقل به تعداد ۱۲۳نفر رسید، نشان‌دهنده‌ی تصمیم جدی ولی فقیه رژیم ایران برای ایجاد رعب در جامعه و مقابله با روحیه شورشگری است. اما آیا با این اعدام ها واقعاً هدف خود را برآورده کرده و آنطور که مدنظر خامنه‌ای بود جامعه مرعوب و ترسیده یا برعکس، عامل خیزش و شورش در جامعه شده است؟
اعدام ها در شرایط انفجاری جامعه کنونی ایران، به بهانه‌ی جرایم عادی و سمت و سو دادن آن به اعدام زندانیان قیامی، هدف بزرگی را دنبال می‌کند: مقابله با روحیه شورشگری در جامعه و به عقب انداختن قیام در سال ۱۴۰۲. اما در عمل برخلاف انتظارات خامنه‌ای و دستگاه عظیم سرکوبش، این اقدامات خود به عامل خیزش و شورش تبدیل شده‌اند. این تحول نشان می‌دهد که اهرم اعدام کارآیی خود را برای ارعاب و حفظ رژیم از دست داده است و هر اعدام زندانیان سیاسی و قیامی می‌تواند به طناب داری برای رژیم تبدیل شود.
قیام‌آفرینان و آن‌هایی که خواسته‌هایشان را در کف خیابان فریاد می‌کنند شعار می‌دهند «این آخرین پیام است، اعدام کنید قیام است» یا اینکه شعار می‌دهند «قیام جواب اعدام». به عبارت دیگر هر اعدام زندانیان سیاسی و قیامی می‌تواند به طناب دار برای رژیم تبدیل شده و گره طناب را برگردن خود خامنه‌ای تنگ‌تر کند.
اعدام ها خشم جامعه را برانگیخت
اظهارات مولوی عبدالغفار نقشبندی، روحانی بلوچ و امام جمعه سابق اهل تسنن در شهرستان راسک در تاریخ ۲۹اردیبهشت، نشان می‌دهد که جامعه به سمت قهر در حرکت است. وی طی سخنانی گفت: «چهل و چهار سال است که شما را دعوت کردیم که خواسته‌هایتان را از مسیر قانونی پیگیری کنید، به تعبیری دیگر چهل و چهار سال است که شما را به یک سراب دست‌نیافتنی دعوت کردیم، چهل و چهار سال است که به شما آدرس غلط دادیم اما دیگر بس است.
وی در ادامه افزود: ما از طریق این قانون به حق و حقوقمان هرگز نمی‌رسیم چونکه این رژیم فاسد اصلاح‌ناپذیر است این آخوندهای فاسد اصلاح ناپذیرند آخوندی که زبان او زبان زور و تجاوز است آخوندی که زبانش تیر و رگبار است آخوندی که زبانش شکنجه و اعدام است هرگز زبان مطالبه را متوجه نمی‌شود پس من امروز به شما عزیزان می‌گویم که مسیر مطالبات مسیری است که ما هرگز از این رژیم فاسد به حق و حقوقمان نمی‌رسیم از امروز به بعد ما به سروران‌مان اعلام می‌کنیم که مسیر ما مسیر مبارزه است و نه مطالبه. دوران سکوت دیگر تمام شده دوران بزن و دررو تمام شده اگر بزنید می‌زنیم! …
.مولوی نقشبندی تأکید کرد: ما تصمیم‌مان را گرفته‌ایم یا مرگ یا آزادی و وطن را از لوث و نجاست شما آخوندهای پلید پاک می‌کنیم… و بایستی هزینه زیاد و سنگینی را در این مسیر پرداخت کنیم».بنابراین، اعدام ها بر سرعت به سمت قیام می‌افزاید. جامعه باید بر آتش بیشتر و سازمان یافتگی بیفزاید و البته این فقط در پیوند و پشتیبانی از مقاومت سازمان یافته سراسری که هم اکنون در کانونهای شورشی خود را متبلور کرده است، امکان‌پذیر می‌باشد.
الگوبرداری خامنه‌ای از خمینی
به نظر می‌رسد رژیم و بطور مشخص خامنه‌ای جز اعدام و الگو برداری از قتل عام ۱۹۸۸(قتل عام ۶۷) مانند خمینی که حکم قتل عام را صادر کرد، گزینه دیگری در پیش رو ندارد. خامنه‌ای و باند متعلق به او تصور می‌کنند که با افزایش زندانیان قیامی و شکنجه واعدام ها می‌توانند جامعه را به ارعاب کشانده و قیام را دوباره از سر راه خود بردارند. اما واقعیت این است که اقدامات سرکوبگرانه رژیم بیش از پیش موجب خشم و نفرت جامعه شده و پتانسیل موجود در جامعه را برای تبدیل به شورش‌های محلی و ناآرامی‌های سرکوب‌شده به سمت قیام فراهم ساخته‌اند.
امروزه، رژیم ایران در مواجهه با موجی از اعتراضات و شورش‌های مردمی است که در پی عدم پاسخگویی به نیازها و حقوق مردم، از سوی رژیم صورت گرفته است. این شورش‌ها در مناطق مختلف کشور از جمله در سیستان و بلوچستان، کردستان، تهران و اصفهان و بسیاری از شهرهای ایران گسترش یافته‌اند. برخی از اهداف این شورش‌ها به موضوعاتی همچون فقر و بیکاری، بی‌عدالتی، فساد سیاسی و اقتصادی و نبود رفاه اجتماعی مربوط می‌شود.
در این شرایط، اعدام های رژیم ایران می‌تواند موجی از انتقام‌جویی و خشم در بین مردم ایجاد کند که در نهایت منجر به سقوط این رژیم سرکوبگر و فاشیست می‌شود.
ناگفته نماند که، جامعه بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری نیز می‌توانند نقش موثری در مقابله با اعدام های جمعی و سرکوب مردم ایران ایفاء کنند. این سازمان‌ها باید فشار بیشتری بر رژیم ایران به منظور متوقف کردن این اقدامات غیر انسانی و برقراری دموکراسی و حکومت قانون اعمال کنند.
کلام آخر اینکه؛ علیرغم اینکه رژیم ایران ازاعدام ها به عنوان ابزاری برای ارعاب جامعه و مردم به‌جان آمده استفاده می‌کند، اما به نظر می‌رسد که این اقدامات باعث تشدید شورش‌ها و خشم مردمی شده و در نهایت به خیزش و قیام سراسری و سرنگونی رژیم خواهد انجامید.
