شکست ۴۰ سال «پروپاگاندا» علیه وجود آلترناتیو
واژه‌ٔ پروپاگاندا (propaganda) در معنای لغوی‌اش یعنی تبلیغ، تبلیغات و آوازه‌گری. اما همین معناها وقتی در تبلیغاتی مغشوش و مخرب، تبدیل به یک روش هیاهوگری، عوام‌فریبی و تخریب مخالفان در جامه‌ٔ ادبیات سیاسی می‌شود، «پروپاگاندا» معرف سیاستی می‌گردد که دروغ حداکثری و دجالیت همه‌جانبه را با هدف قلب و وارونه کردن واقعیت به‌کار می‌بندد.
به این دو عبارت توجه کنید:
«جمهوری اسلامی زندانی سیاسی ندارد»!
«جمهوری اسلامی آلترناتیو ندارد»!
اولی را بارها رؤسای قوه‌ٔ قضاییه، سخنگویان این قوه و نیز رئیس ستاد حقوق‌بشر قوه‌ٔ قضاییه‌ٔ حکومت ملایان بیان کرده و مدعی شده‌اند!
دومی را بارها کارگزاران تبلیغاتی و سیاسی نظام آخوندی رو به رسانه‌های بین‌المللی یا سیاست‌مداران غیرایرانی ایراد نموده و مدعی شده‌اند!
هدفی که پشت‌بند این بیان و ایراد و ادعا مد نظر بوده، در هر دو موضوع، شکنجه‌ٔ هر چه بیشتر زندانیان سیاسی و تداوم اعدام آنان تحت عناوین دروغین و نیز سرکوب‌گریهای افسارگسیخته‌ٔ مبارزان و مجاهدان و قیام‌آفرینان طی بیش از چهار دهه‌ٔ گذشته بوده است.
این‌گونه است که «پروپاگاندا»ی نظام ملایان با به‌رسمیت نشناختن وجود زندانی سیاسی و هویت آن، به نفی و سلب هویت انسانی و اجتماعی زندانی سیاسی می‌پردازد. علت در چیست؟ علت در تفکری خودکامه و ضدبشر با مطلق نمودن قدرت مذهبی و سیاسی و انحصارطلبیِ عقیدتی ریشه دارد؛ طوری که بارها برخی از آخوندهای حکومتی ابراز کرده‌اند که مخالفان ولایت فقیه، دشمنان خدا و قرآن و اسلام و مهدورالدم هستند! یعنی که در بیرون از دایره‌ٔ اصل ولایت فقیه و شخص ولی‌فقیه، حیات و فکر و عقیده و سیاستی دیگر، بی‌معنی‌ست و نباید شناسنامه‌ٔ اجتماعی و سیاسی داشته باشد.
به همین سبب هم اتاق فکر نظام آخوندی اساساً وجود و هویت جایگزین احتمالیِ رژیم را نفی و سلب می‌کند تا با هر چه بیشتر الاهی و مقدس جلوه دادن نظام، سبعانه‌ترین و ضدبشری‌ترین سرکوب‌گری علیه مخالفان ــ به‌خصوص نیرو یا نیروهای دارای ویژ‌گی و موقعیت آلترناتیو ــ را تجویز و اجرا کند.
این «دروغ»، همان برجسته‌ترین وجه «پروپاگاندا»ی حکومتی‌ست که از خمینی تا خامنه‌ای، هم در تبلیغ و ترویج آن و هم در نفی بلد وجود آلترناتیو واقعیِ نظام، از صرف میلیاردها تومان و دلار هزینه و صرف افسارگسیخته‌ترین سرکوب و جنایت، خودداری نکرده‌اند.
این «پروپاگاندا»ی عجین با ادبیات سیاسیِ دستگاه تبلیغاتی نظام به‌طور خاص در هنگامه‌های بالا‌گرفتن قیام‌ها در ایران، بیش از همیشه پرسر و صدا شده و با هدف مغشوش نمودن صحنه‌ٔ سیاسی ایران، رو به خارج ایران و مخاطبان اروپایی و آمریکایی، ابراز می‌شود. هدف از تبلیغ نبودن آلترناتیو برای نظام، بی‌اعتبار جلوه دادن هر گونه اپوزیسیون و ائتلاف دارای اعتبار سیاسی و بین‌المللی در داخل و خارج کشور است.
با وجود چنین «پروپاگاندا»یی، بیش از سه دهه است که در مقابل نظام آخوندی یک آلترناتیو واقعی و نقد با تشکیلات و ساختار سیاسی و برنامه‌های مدون و مهیا برای ایران آینده، وجود داشته و دارد: شورای ملی مقاومت ایران.
این شورا حتا در ماه‌های قبل از ۳۰خرداد ۱۳۶۰ هم که تشکل آن اعلام رسمی نشده بود، در تعادل‌قوای با نظام آخوندی ــ با وجود خمینی ــ رقیب اصلی حاکمیت و بزرگترین اتحاد سیاسی در مقابل ارتجاع حاکم بود.
تبلیغ مستمر دروغ بزرگ نبود آلترناتیو برای نظام ملایان، اگر چه یک‌چند لابه‌لای سیاست مماشات با آخوندها، تلاش شد گردو غبار بر آن بنشانند، اما این ائتلاف پایدار تاریخی در مقابل نظام ولایت فقیه، حقانیت سیاسی و اصالت و ریشه‌داریش را نزد وجدانهای بیدار جهانی اثبات نموده است. از این رو «پروپاگاندا»ی ولایی با وجود صرف هزینه‌های کلان مادی و سیاسی و نیز جلوداریِ عناصری هم‌چون نایاک و برخی سلبریتی‌ها، نتوانسته است مانع گسترش مشروعیت و اعتبار بین‌المللیِ مبارزات و توان شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران بشود.
این واقعیت را علاوه بر بازخوردهای آن طی دهه‌های گذشته در مجامع مختلف اروپایی، آمریکایی، آسیایی و آفریقایی، به‌طور خاص در گردهمایی‌های سالانه‌ٔ مقاومت ایران طی دو دهه‌ٔ گذشته شاهدیم. در آخرین نمونه از این بازخوردها، شاهد اظهارات برخی از شخصیت‌های شرکت‌کننده در کنفرانس چهار روزه‌ٔ ایران آزاد[۲۰۲۳] در مقر شورای ملی مقاومت طی روزهای ۹ تا ۱۲تیر ۱۴۰۲ بوده‌ایم. کلیه‌ٔ این اظهارات، شواهد شکست قاطع «پروپاگاندا»ی اتاق فکر نظام آخوندی در کوبیدن بر طبل تو خالی نداشتن آلترناتیو و نیز افشاگر مفتضح بودن این «پروپاگاندا» ی مبتذل است.
به این چند نمونه از میان بسیاری سخنرانی‌ها در کنفرانس ایران آزاد[۲۰۲۳] دقت کنید:
مایک پنس معاون رئیس جمهور سابق آمریکا: بزرگترین دروغ رژیم این است که تبلیغ می‌کند آلترناتیو وجود ندارد ولی مقاومت سرسخت و استوار مثل شورای ملی مقاومت و مجاهدین وجود دارند.
جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان ـ ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹: تغییر در ایران در دسترس است. یک بدبینی سیاسی رژیم شریر ایران این است که می‌گوید بدیل و آلترناتیوی نیست. البته که آلترناتیو و جایگزین وجود دارد. چهل سال سازماندهی دارد، رهبری دارد که اکنون به‌طور خستگی‌ناپذیر و شکست‌ناپذیر توسط خانم مریم رجوی هدایت می‌شود.
جولیو ترتزی وزیر خارجه پیشین ایتالیا: در تظاهرات امروز دیدیم که شیطان‌سازی رژیم آخوندها علیه مجاهدین خلق شکست خورد. یک‌سری تلاش می‌کنند خودشان را آلترناتیو معرفی کنند. این یک استراتژی رژیم ایران است. آنها می‌خواهند بدبینی را تبلیغ کنند. آنها دروغ را اشاعه می‌دهند.
رابرت جوزف: آلترناتیوی که من تأکید می‌کنم اپوزیسیون دموکراتیک شورای ملی مقاومت است.
ژنرال چاک والد جانشین فرمانده نیروهای آمریکا در اروپا (۲۰۰۶): سازمان مجاهدین فعالیت خیلی خوبی ارائه می‌کند. زیبایی مجاهدین این است که هیچ وقت از مبارزه دست نکشیدند. هم‌چنان در میدان هستند. یک آلترناتیو مطلوب محسوب می‌شوند. این اپوزیسیون توانمند است. نباید دست کشید و خسته شد. اهریمن‌سازی علیه آن می‌کنند که کارهای رژیم ایران است. رژیم الآن در کرنر قرار گرفته است.
راضی نورالله‌اف: شورای ملی مقاومت ایران به رهبری خانم رجوی و برنامه‌ٔ ۱۰ماده‌یی ایشان یک ایران آزاد و دموکراتیک و یک زندگی مسالمت‌آمیز با همسایگان را تضمین می‌کند.
