سخنرانی در مراسم عاشورای حسینی
مجاهدین!
و شورشگرانی که دادخواهی خون پیامبر جاودان آزادی را در این دوران در برانداختن رژیم یزیدی حاکم یافته‌اید!
عاشورا سرخ‌فام‌ترین روز تاریخ بشر و کربلا سرخ‌ترین سرزمین جهان، امروز در شهر به شهر و روستا به روستای ایران تبلور یافته است.
سلام بر حسین، مرگ بر خامنه‌ای، مرگ بر رئیسی جلاد!
ای حسین!
ای پیشوای مظلومان!
با عاشورای خاموشی‌ناپذیرت چنان توفانی در تاریخ به‌پا کرده‌یی که پس از تو هیچ خون به‌ناحق ریخته‌یی نه قابل کتمان است، نه فراموش میشود و این حقیقت بر وجدانها و قلب‌ها ثبت میشود که، برای بشریت مظلوم و سرکوب‌شده، هر روزی عاشورا و هر سرزمینی کربلاست.
این پیام که پیام برخاستن و خیزش و قیام است، ستمکاران را به‌خود می‌لرزاند. مجاهدین از قدیم می‌سرودند و می‌خوانند که آری؛
«ندای حسین، انقلاب حسین، مستمر و طولانی است توفانی است که ظلم و نابرابری برکند».
یا حسین!
ایران ما همان «سرزمین پایمال شده» توسط ظالمان است، همان سرزمینی است که در آن «برضعفا و ناتوانان به‌شدت فشار می‌آورند» و تو برای نجات‌شان برخاستی.
داستان ستم و بی‌داد یک استبداد ضدبشری است و بی‌پناهی یک خلق مظلوم. مثل آن جانهای عزیزی که در سیلاب‌های اخیر از دست رفت، آن پیکر‌هایی که زیر خروارها گل و لای دفن شد، آن همه سرپناهی که در‌هم شکست، آن خانواده‌هایی که نابود شد و بچه‌هایی که یتیم شدند، زندگی‌هایی که پریشان شد و اشک و آه و ماتم کسانی که هر چه داشتند، فنا شد.
ای خدای حسین، ای پناه آن کس که پناهی ندارد، قیام مردم و ارتش آزادی را یاری کن تا هم‌چون سیلی از آتش بر خامنه‌ای و تمام رژیم‌اش سرازیر شود.
در این دو سال، آن صدها هزار مردمی که با سیاست عمدی خامنه‌ای در کوره‌های کرونا قتل‌عام شدند، فریاد پردرد تو درباره بیماران و «زمین‌گیر شده‌های به‌حال خود رها شده» را تداعی می‌کند.
همان بیماران رو به مرگ که کسی به‌دادشان نرسید، خانواده‌هایی که پولی برای درمان مریض‌های‌شان نداشتند، پرستاران و پزشکانی که برای نجات بیماران، تکیه‌گاهی نداشتند و چه بسیار که جان باختند.
ای سرور شهیدان!
برای غلبه بر این همه ویرانگری و تبهکاری، ما از اراده جبرشکن توست که نیرو می‌گیریم؛ وگرنه کدام دل و دیده است که از این ویرانه‌سرا با خبر شود و اشک خون نریزد.
می‌گویند امروز در هر دقیقه ۸نفر از مردم ما به زیر خط فقر سقوط می‌کنند. شبح شوم گرسنگی از خانه‌یی به خانه دیگر سر می‌کشد، کسانی که هر شب گرسنه سر به بالین می‌گذارند؛ هفت سال پیش ده میلیون نفر بودند حالا میلیون‌ها نفر دیگر به‌آنها اضافه شده‌اند.
انبوه بینوایان در هر خیابان و چهار راهی به رهگذران التماس می‌کنند که «برایم غذا بخر». این گرسنگان بی‌شمار دیگر در زباله‌ها هم چیزی برای خوردن پیدا نمی‌کنند. راستی که این فراتر از فقر و تهیدستی است؛ این قتل‌عام با فقر و گرسنگی است که خامنه‌ای و رئیسی سردمدار آن‌اند تا ستونهای خلافت جبار را بر روی جان و مال خلایق محکم کنند و مانع فرو ریختن آن شوند.
از این روست که آب را بر مردم می‌بندند، و خانه‌ها را بر سر ساکنانش خراب می‌کنند. میلیون میلیون ایرانی در کشور خود بی‌خانمان‌اند. به‌همین خاطر امروز دادخواهی سرور شهیدان و مجاهدان رکابش در ایران، چیزی جز نبرد برای رهایی همین خلق ستمدیده نیست. این‌جاست که یزید و شمرها و حرمله‌های حاکم نمی‌دانند که رنج و خون مردم و فرزندان ایران چه نیروی عظیمی در قیام‌کنندگان ذخیره دارد.
ای خون خدا! ای خون جاری دوران در رگ‌های خلق‌های سرکوب شده تا که برخیزند و حکومت جنایت و قتل‌عام را به‌زیر بکشند. مردم ایران، که با ندای «هیهات مناالذله» هرگز تسلیم نشده‌اند، ایران را سرزمین قیامهای بی‌پایان کرده‌اند.
از قیامهای بزرگ مشهد و اسلام‌شهر و قزوین و دهها قیام دیگر در دهه۷۰ تا قیام عاشورای ۸۸ که برخاستگان رزم‌آور و مجاهد تا نزدیکی بیت‌العنکبوت خامنه‌ای پیش رفتند و قیامهای بعد از دی ۹۶ که اوج خیره‌کننده آن در آبان ۹۸ الگوی سرنگونی با کانون‌ها و شهرهای شورشی شد.
این است روحی که عاشورای تو به مقاومت ستمزدگان دمیده و خلق ما راه پیشرفت و پیروزی را در آن یافته است.
ای پیامبر جاودان آزادی!
مجاهدین به راهی سر نهاده‌اند که تو پیشوای آنی. وقتی که آغاز کردند نام تو بر زبان‌شان بود. هر بار که به خاک افتادند، نام تو آخرین کلام‌شان بود و خون تو بود که از پیکرهایشان جاری شد.
بنیانگذار ما در شب ۴ خرداد به تو لبیک گفت که فریاد می‌کشید حاضر و آماده‌ایم و کلام سرخ تو را زینت وصیت‌نامه‌اش کرد و مسعود رجوی که «راز وجود آگاه و آزاد انسانی» و «راز بقا و تکامل فردی و اجتماعی نوع انسان» را در عاشورای تو یافت، یک مقاومت پرشکوه و پایداری یک نسل جانفشان را در برابر هیولای استبداد دینی بنیان گذاشت.
۳۰خرداد چکیده راه و رسم تو بود که در برابر خمینی قدبرافراشت.
۱۹بهمن و شهادت اشرف و موسی جلوه‌یی از عاشورای تو و پیروی از مشی تو بود که «اگر دین محمد جز با کشتن من استوار و پابرجا نمی‌شود، پس ای شمشیرها بگیریدم»!
فروغ جاویدان، از نام‌اش تا نبردهای فداکارانه‌اش پرتوی از حماسه جاودان تو بود. ایستادگی مجاهدان سر‌موضع در قتل‌عام ۶۷ وفای به تو و ایستادگی بر سر آرمان تو بود و مجاهدان قتل‌عام شده در اشرف و رود خون شهدای مجاهدین در لیبرتی، خونی است که هم‌چنان از پیکر تو جاری است.
وفاداری نسل در نسل مجاهدین به عهد و پیمانشان برای آزادی ایران، و سوگند آنها به راه و رسم تو، الهام‌گرفته از سردار سوگندها، سوگند مجسم وفا و ایمان، حضرت عباس، سپهسالار تو در روز عاشوراست.
آری مجاهدین صدای هل من ناصر تو را شنیدند و برخاستند.
ای راهبر و راهگشای ما!
در نبرد با رژیم یزیدی خمینی و خامنه‌ای، مجاهدین تنها با استعانت از پیام عاشورای تو بود که مقاومت کردند و در مسیر وفا و فدا به‌نحوی بازگشت‌ناپذیر بر سر موضع ماندند.
مسعود رجوی گفت: «اگر در ما اصالتی هست، لابد از غباری است که از پیشوایانی چون امام حسن و امام حسین بر ما نشسته است. آنها آموزگاران درس صداقت و فدا، درس ایستادگی، درس سرخم نکردن در برابر شرایط بغرنج، و درس آزادی … هستند».
ای حسین! ای پیشوای عقیده و جهاد!
ای شورشگر نخستین در برابر ولایت یزیدی یعنی استبداد و ستمگری!
آن‌که گفت مرگ سزاوارتر است از تن‌دادن به ننگ. آن‌که به یارانش گفت، مقاومت کنید، مرگ پلی برای عبور به حیات ابدی و جاودانگی است.
ای راهبر و پیشوای ما!
ای پدر شهیدان!
تو این‌چنین روح و گوهر عاشورا را در جان و ضمیر مجاهدین نشاندی. از تو آموخته‌ایم که در هر قدم، در مواجهه با هر سختی و بغرنجی، حرکت عاشورایی را انتخاب کنیم یعنی با شجاعت و جسارت در دل تضادها رفتن و قیمت و بها را تا آخر پرداختن.
از تو آموخته‌ایم که در انتخاب‌ها، در لحظات نفس‌گیر نبرد با هیولای ارتجاع دینی، منطق عاشورایی، یعنی پرداخت همه چیز است که راه باز می‌کند. مجاهدان آرمان و راه تو این‌چنین با موانع در می‌افتند و این‌چنین، از قدرت و ظرفیت باور نکردنی برخوردار می‌شوند.
دیدیم و تجربه کردیم که آنجا که باید تعادل نابرابر را به‌هم زد، آنجا که باید دیوار مانع‌ها را از هم شکافت و آنجا که باید به راه و رسم می‌توان و باید جامه عمل پوشاند، بله در همه جا منطق پیروز، منطق عاشوراست: یعنی فدای حداکثر و فدای همه چیز.
این است آن فلسفه بزرگ در فروغ جاویدان حسینی.
این است راز و رمز گروه اندکی که تاریخ را مسخر کرد.
حماسه‌یی که در همان اولین ساعت‌های به خون سرشته‌اش، جنبش زنان پیشتاز عاشورا را در دل خود شکوفا کرد. جنبشی به رهبری زینب کبری به همراه برجسته‌ترین زنان یکتاپرست تاریخ که در گرداب خون، پیروزی را خلق کردند.
یا امام حسین!
گفتی که می‌روم تا دست ظلم را قطع کنم.
پس، تا دست ظلم و استبداد را از ایران کوتاه نکنیم، تا گوهر حماسه تو را که آزادی است در این میهن اسیر برقرار نکنیم، از پا نخواهیم نشست.
مرگ بر خامنه‌ای و اصل ولایت یزیدی او
سلام بر حسین
سلام بر زینب کبری
سلام بر شهیدان
