کنفرانس پارلمانی در انگلستان با شرکت شماری از اعضای مجلسین عوام و اعیان و پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه ملل متحد برای ایران در سی و پنجمین سالگرد قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷
وخیم‌ترین فاجعه در تاریخ ایران ناپدیدسازیهای اجباری و اعدام‌های فراقانونی در سال۱۳۶۷ است.
این جنایات شامل جنایت علیه بشریت از جمله شکنجه، نسل‌کشی، قتل، نابودی و هم‌چنین ناپدیدسازی اجباری هزاران نفر است.
پنهان‌کردن سیستماتیک سرنوشت قربانیان، عدم ارائهٔ محل پیکر آنها یا عدم ارائهٔ اطلاعات به‌اعضای خانواده در مورد علل مرگ آنها عمیقاً نگران‌کننده است.
چنین پنهان‌کاری به‌نظر من به‌ناپدیدسازیهای اجباری و جنایت علیه بشریت بالغ می‌شود.
پس از سال۱۳۶۷، جلادان خودخواسته خمینی به مناصب بالاتری در سیاست و قضاییه ارتقا یافتند و امروزه بسیاری در همان مناصب باقی مانده‌اند از جمله رئیس‌جمهور فعلی ابراهیم رئیسی که به‌عنوان عضوی از هیأت‌مرگ فعالیت می‌کرد.
یکی از راههای تضمین پاسخگویی استفاده از صلاحیت قضایی جهان‌شمول برای محاکمهٔ افراد به‌خاطر جنایات جدی است از جمله جنایت علیه بشریت و سایر موارد نقض جدی حقوق‌بشر.
پلیس و نیروهای امنیتی رژیم ایران با خشونت معترضان را سرکوب کردند...
لطفا به اشتراک بگذارید:
