۳۰خرداد از نگاه مسعود رجوی
گفتیم که خب ما میخوایم مسالمت ادامه داشته باشه. ما به قانون اساسی شما رأی ندادیم به دلایل خاص ایدئولوژیکی و سیاسی خودمون، به ولایت فقیه. اما التزام بهش داریم به‌شرطی که در همین حد آزادیهایی که این تو نوشته‌ست، همینو اجرا کنید.
اون موقع هنوز اعلام مبارزه مسلحانه نکرده بودیم و همین هم درست بود؛ و گفتیم نمیشه که این قاضی‌القضات تو، بهشتی، وقتی از ما کشته میشه میگه خودشون کشتن.
آخه حضرت آیت‌الله، خدیو مصر هم وقتی که دید پیراهن یوسف از جلو پاره نیست قلباً دیگه مطمئن شد که این گناهکار نیست.
چه جوریه که ما تحریک می‌کنیم ما می‌زنیم ولی همیشه از ما کشته میشه؟! محض نمونه چرا یکبار یکی از طرف مقابل این بلا سرش نمیاد؟
بنابراین گفتیم که این چیزی که گوشزد فرمودین ما چه چاره‌ای داریم جز نوشتن وصیتنامه‌هامون؟
در عین این‌که خواهان زندگی مسالمت‌آمیزیم. اگر هم اجازه میفرمایید و سوءتعبیر سیاسی نمی‌کنید بیایم خدمتون در کمال آرامش و مسالمت شکایت‌هامون رو بکنیم حرفهامون رو اثبات کنیم مدعی هم اگه هست اون هم بیاد. اما جواب اون رو لابد می‌دونید گفت «لازم نیست شما بیایید من خدمت می‌رسم» منظورش با داغ است و درفش و گلوله.
۳۰خرداد زمان تصمیم‌گیری
تا رسیدیم به سی خرداد. باید تصمیم نهایی رو می‌گرفتیم. زمان تصمیم‌گیری قطعی فرا رسیده بود.
در برابر ارتجاع مهیب و قهاری که می‌رفت خودش رو یکپارچه و یک‌پایه و به‌صورت مطلقه مستقر بکنه چون دیگه جای هیچ مانور و تحرک سیاسی باقی نمونده بود.
یا باید تسلیم می‌شدیم و به حیات خفیف و خائنانه رضا می‌دادیم و فی‌المثل مثل حزب توده در کودتای ۲۸مرداد، به مسئولیت‌مون پشت می‌کردیم و در تاریخ ایران نفرین می‌شدیم و یا می‌باید با سنگین‌ترین بهای ممکن با الهام از سیدالشهدا حسین بن علی علیه سلام به طرزی عاشوراگونه از شرف خودمون و خلق در زنجیرمون نگهبانی می‌کردیم و ما این رو برگزیدیم و این نسل این راه رو برگزید.
صدها بار اعلام کرد رژیم که اینها از بین رفتند، ولی امروز ما هم‌چنان افتخار می‌کنیم که وقتی گفتیم مرگ بر ارتجاع پاش ایستادیم و تا آخرین نفس و تا آخرین قطرهی خون هم خواهیم ایستاد هم‌چنان که گفتیم سرنگونی سرنگونی»
گزیده سخنان مسعود رجوی، رهبر مقاومت و مسئول شورای ملی مقاومت ایران
