مبدأ تاریخ شناخته شده‌یی که ما در مورد آن صحبت می‌ً کنیم، تقریباً چهار هزار سال قبل از میلاد است؛ وقتی که مصر در دره »نیل«، و »سومر« در جلگه بین فرات و دجله)بین النهرین(، به‌عنوان اولین دولتها ایجاد شدند. در این هنگام)مبدأیی که از آن صحبت می‌کنیم(، برخلاف پراکندگیهای گذشته، زندگانی اجتماعی در کانون دولتهای اولیه سومر و مصر، متمرکز شده است. بررسی و مروری کوتاه از آن تاریخ، جای تردید نمی‌گذارد که از نظر جغرافیایی، جامعه پیوسته رو به پیشرفت و گسترش بوده است، یعنی جهتی روبه بالا داشته است. تا آنجایی که ما می‌ً دانیم، از طریق این دو مرکز، تمدن سریعاً در اطراف پخش می‌شود. تنها دوهزار سال بعد، در طول سه قسمت مجاور در قاره‌های بزرگ آسیا، آفریقا و اروپا، تمدنهای تاریخی شکل گرفته است.ً بعد تدریجا این سه کانون عظیم تمدن گسترش پیدا کرده و اضافه می‌شوند، به‌ترتیبی که در آغاز سده‌های میلادی، سه مرکز قبلی به هفت مرکز تبدیل شده و سراسر دنیای قدیم را می‌گیرند….مثال ما منابع مختلفی را تسخیر کرده‌ایم تا فرضا این قلم را ساختیم. خود این نیز مستلزم داشتن ابزار است، و در همین مسیر بود که انسان، اول با ابزارهای سنگی آشنا شد و بعد وارد عصر فلزات شد. در مرحله بعد، از نیروی بخار و سپس از نیروی الکتریسیته استفاده کرد. امروز ما در عصر اتم هستیم و از انرژی اتمی هم می‌توانیم استفاده کنیم. می‌بینیم »جهت«، همواره رو به‌گسترش، تسخیر و آزاد کردن هر چه بیشتر نیرو و به‌خدمت گرفتن آن می‌باشد....
