ابوعمار اشک فلسطین حرفی دور از واقعیت نیست. زیرا که یاسر عرفات رهبر تاریخی و جاودان خلق فلسطین، در عمر ۷۵ساله خود، ذره ذره وجودش را در راه رهایی سرزمین اشغال شده‌اش نثار نمود.
یاسر عرفات در روز ۲۴ اوت سال ۱۹۲۹ در شهر قاهره بدنیا آمد. زیرا که پدرش در آن‌زمان، در کشور مصر به بازرگانی اشتغال داشت. مادرش به یکی از خانواده‌های سرشناس و قدیمی شهر بیت‌المقدس تعلق داشت.
او به یاد یکی از نوجوانان یتیم فسطینی لقب «ابوعمار» را برای خود انتخاب کرد و تا آخرین لحظه وداعش با همین نام در جان و ضمیر جوانان و مردم فلسطین جای داشت.
بیشتر بخوانید
سالروز اعدام دکتر حسین فاطمی؛ مردی مثل خورشید
ستارخان سردار بزرگ انقلاب مشروطه
یکبار که از ابوعمار خواسته شد تا در مورد دوران کودکی خود سخن بگوید، در جواب گفت که چیز زیادی را بخاطر ندارد. اما یک‌شب را به هیچ‌وجه نمی‌تواند فراموش کند و همیشه در یادش زنده است. شبی که سربازان انگلیسی به خانه دایی او حمله کرده بودند. وهمه افراد خانواده را بی‌رحمانه مورد ضرب و شتم قرار دادند و وسایل خانه را شکسته و از بین بردند.
جنگ اعراب و اسرائيل
۱۹ ساله بود که جنگ اعراب و اسرائیل درگرفت. او که در این زمان در دانشگاه قاهره مشغول تحصیل بود. به قصد شرکت در آزادسازی مناطق اشغالی فلسطین، راهی میدان نبرد شد. اگرچه جنگ اعراب و اسرائیل پایان گرفت و سربازان هر دو جبهه آتش سلاح‌های خود را خاموش نمودند. اما در عرصه نبرد فلسطینی، آتش جدیدی از قلب جوانانش شعله کشید. که آرزوی آزاد کردن میهن خود را از دست اشغالگران داشتند.
عرفات که در سال ۱۹۶۴ با هدف گسترش جنبش انقلابی فلسطینیان به کویت رفته بود. پس از تاسیس سازمان انقلابی الفتح به اردن رفت. و در راستای گسترش و توسعه فتح تلاشی خستگی‌ناپذیر را شروع کرد.
تاسیس سازمان آزادیبخش فلسطین
به پاس فداکاری‌ها و صلاحیت‌هایی که یاسر عرفات در راه اعتلای جنبش انقلابی فلسطین و فتح بکار گرفته بود. در همان سال ۱۹۶۴، دیگر گروه‌های عرب فلسطینی نیز به او پیوسته و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) را تاسیس نمودند. یک‌سال بعد، ساف ابوعمار را به سمت دبیرکلی انتخاب کرده و مبارزه فلسطینی، در مسیر نوینی شروع به حرکت کرد. ابو عمار نیز با تعهدی انقلابی در مقابل خلق بپا خواسته خود، کوله‌بار رنج سالیان مبارزه را بر دوش نهاد و در این مسیر بی‌باک و عاشق سر نهاد.
ابو عمار در سمت فرماندهی کل و رئیس کمیته اجرایی ساف، سالهای پر التهاب و فراز و نشیب‌های بیشماری را از سرگذراند. از پیروزی‌های گام بگامی که به همت جوانان شجاع فلسطینی بدست می‌آورد. تا خنجر‌های خیانت و فریب از جانب دوستان و مبارزان دروغین.
ابوعمار اشک فلسطین است زیرا که او سمبل تمامی دردها، آوارگی‌ها، رنج و شکنج مبارزینش در زندان‌ها و شهادت یاران در جبهه‌های نبرد است. او رنج بی‌شمار هموطنانش از دیر یاسین تا کرامه، و از کفر قاسم تا اردوگاه‌های صبرا و شتیلا را برای سالها بدوش کشید و همواره نور امید و چراغ راهی در شبهای سیاه استعمار و ارتجاع عربی گشت. سالهای پر التهاب نبرد را در میان آتش و خون و فریاد و حماسه طی نمود و لحظه‌ای از آرمان خود که آزادی سرزمینش بود، دمی نیاسود.
یاسر عرفات خود تاریخ فلسطین و مبارزان آن است. در ۵۰ سال مبارزه بی‌امان، سمبل آرمان و آلام فلسطینیان بود.
پایان یک عمر مبارزه برای رسیدن به فلسطین
نهایتا در ماه ژوییه سال ۱۹۹۴ پس از عمری نبرد چریکی و درخشش فوق‌العاده‌اش در صحنه‌های سیاسی و نظامی، قدم به خاک غزه گذاشت. او به عنوان رئیس حکومت فلسطین مسئولیتی را که از دوران جوانی پذیرفته بود، همچنان بر دوش کشید و آلام فلسطین مجروح را به دندان گرفت تا آنرا از میان تازیانه‌های دسیسه و توطئه عبور دهد.
بعد از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران، عرفات چنان از این پیروزی خوشحال و مسرور گشت که گویی سرزمین خودش آزاد شده است. وی در سفری به ایران، در دیداری تاریخی با مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران داشت. مسعود رجوی در آن دیدار تاریخی آرم پر افتخار سازمان مجاهدین خلق ایران را تقدیم او نمود.
بیمار شدن و دیدار با رفیق اعلی
ابوعمار پس از مبتلا شدن به یک بیماری، به بیمارستانی در فرانسه منتقل گشت و در روز ۲۱ آبان سال ۱۳۸۳ در سن ۷۵ سالگی دیده از جهان فرو بست. به همین مناسبت، خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، اعلام ۳ روز عزای عمومی کرد و ابوعمار را یار بزرگ مجاهدین و مقاومت ایران توصیف نمود.
میزان نزدیکی و دوستی ابوعمار با مجاهدین، عاملی بود که پیوسته از جانب خمینی و بازماندگانش مورد کین‌توزی قرار داشت. بطوری‌که یکبار عرفات این مطلب را افشا نمود که رژیم آخوندی حاکم بر ایران، قصد نابودی و ترور او را داشته‌اند.
