قهرمان پاکباز مجاهد خلق احمد انتظاری، با ۴۸سال سابقه مبارزاتی و تشکیلاتی در نبرد با دیکتاتوریهای شاه و شیخ در صفوف مجاهدین خلق ایران، یکی از گوهران درخشانی است که در زندگی پربار خود، نقشی مؤثر و جاودانه باقی گذاشته است. مهرورزی به یاران و همرزمان از ویژگیهای بارز او بود.
احمد از زمره مجاهدانی بود که وقتی هستند، آن‌قدر بی‌رنگ و سرشار هستند که نقش بسیار مؤثر آنها در حل همه تضادهای روزانه از تعهد و مسئولیت حس نمی‌شود. ولی وقتی نیستند، خلأ وجودشان را می‌توان به‌خوبی حس کرد.
مجاهدان همراهش می‌گویند، «هرگاه در تضادی گیر می‌کردیم و نیاز به کمک گرفتن از دیگری داشتیم، اولین کسی که به ذهن‌مان می‌زد که سراغش برویم، احمد بود. چرا که او به هیچکس در هیچ شرایطی پاسخ منفی نمی‌داد. مسئول همه‌جانبه‌ای بود که خود را مسئول حل همه تضادها می‌دانست.»
برادر مجاهد محمود عطایی یکی از مسئولان قدیمی سازمان مجاهدین درباره احمد می‌گوید:
«مهر سال ۵۶ بود که احمد را در زندان مشهد دیدم. او سال ۵۵ در رابطه با فعالیت‌های دانشجویی دستگیر شده بود و به سه سال حبس محکوم شده بود. با وجود این‌که حکم او کم بود و باید رعایت می‌کرد که زیاد با دشمن درگیر نشود، او مسئولیت روابط زندانیان مجاهد با پلیس را پذیرفته بود و همیشه در صف مقدم درگیری با دشمن بود. در آن ایام، به‌خاطر وضعیتی که اپورتونیستهای چپ‌نما به سرکردگی بهمن بازرگانی و آخوندهای مرتجع ایجاد کرده بودند وضعیت دشواری بود ولی او از پس مقابله با این شرایط به‌خوبی بر می آمد.
احمد با کودتای اپورتونیستی در سازمان در شرایطی روبه‌رو شد که در جریان بحثهای درونی سازمان قرار نگرفته بود. ولی با شم سیاسی و تشکیلاتی که داشت، در این زمینه کمک‌کار برادران مجاهد به‌طور خاص مهدی ابریشم‌چی بود و در حفظ مناسبات سازمانی کمک‌کار بود. او وقتی با مانیفست ۱۲ماده‌ای برادر آشنا شد توان و قدرت دیگری پیدا کرد. احمد علاقه زیادی به برادر مسعود داشت همیشه آرزوی دیدار او را داشت.
احمد به‌شدت همه ما را که همراه او بودیم تحت تأثیر برخوردهای انقلابی خودش قرار می‌داد و از این بابت همه بچه‌ها دوستش داشتند. احمد همراه با سایر برادران مجاهدش در پاییز ۵۷ از زندان آزاد شد.
او با صلابتی خاص، همه اعضای خانواده‌اش را هم تحت تأثیر قرار داده بود. برادر مجاهدش شهید مسعود انتظاری مسئول شور مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران «انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاههای تهران هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران» بود. برادر دیگرش سعادت که دانش‌آموز دبیرستانهای اصفهان بود که هر دوی آنها در سال۶۰ به‌شهادت رسیدند. این دو برادر در تاثیر پذیری از خصوصیات والای احمد وارد مبارزه شدند»
احمد قهرمان در دوران پایداری پرشکوه اشرف و لیبرتی نیز در مسئولیت‌پذیری و پیشبرد تعهدات در سخت‌ترین شرایط با روحیه‌یی سرشار و چهره‌یی گشاده، سرمشق و تکیه‌گاه یارانش بود.
درباره احمد سخن بسیار می‌توان گفت. از نقش او در عملیات مختلف ارتش آزادی از جمله عملیات آفتاب، چلچراغ و عملیات کبیر فروغ جاویدان، از نقش او در آموزش کادرهای تحت مسئولیتش، از تاثیرات عمیق‌اش در هر جمعی که حضور داشت و تکیه‌گاه محکمی برای آن جمع بود. اما بالاترین سرمایه احمد قهرمان انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین بود. وی با ورود به انقلاب و تحت تاثیر راهگشایی تاریخی خواهر مریم هر روز مدارهای بالاتری را می‌پیمود. او انقلاب ایدئولوژیک را راهگشای مسیر مجاهدین به‌سوی پیروزیهای بزرگ و چرخش تعادل‌قوا به‌نفع مقاومت ایران می‌دانست.
وی در اینرابطه نوشته است:
«این مجاهدین هستند که با عبور از هفت دریای خون و رنج و آزمایش و ابتلا و به یمن فدای بیکران و گذشتن از همه چیز خود در این سالیان اینک در تعادل‌قوای بین‌المللی به‌عنوان یک وزنه تعیین‌کننده و دارای نقض جدی مطرح و در اوج هستند. این مسیر طی شده البته به یمن بهره‌گیری از انقلاب ایدئولوژیک و فدای همه چیز در راه آرمان بوده است»
عشق به‌مردم همیشه در صحبت‌هایی که با یاران مجاهدش داشت و هم‌چنین در نوشته‌هایی از او باقی مانده موج می‌زد. او در نقشه‌مسیر سال۹۴ خود نوشته است:
«با مولایم علی عهد می بندم که به هیچ چیز جز رسیدن روزی که ۸۰ میلیون مردم زیر خط فقر ایران آزاد شوند، روزی که دیگر بچه کارتن خوابی در ایران وجود نداشته باشد، و ریشه پدیده شوم فروش کلیه و سایر اعضای بدن برای گذران زندگی ریشه‌کن شده باشد فکر نکنم»
احمد قهرمان از جمله امضا کنندگان بیانیه زندانیان سیاسی علیه مزدور نفوذی مصداقی بود و همواره بالاترین مرزبندی را با خائنین و خیانتکاران داشت.
احمد قهرمان در آخرین نقشه مسیرش در رمضان ۱۴۰۰ در مورد نقش انقلاب ایدئولوژیک در حفاظت مجاهدین در برابر همه طرح‌ها و توطئه‌های ارتجاعی و استعماری نوشته است:
«یا علی ای سمبل ارزشهای متعالی انسانی! گواهی می‌دهم که رهبری مجاهدین با الهام از تو والاترین الگوهای شرف در عصر حاضر هستند که جز به رهایی خلق اسیر از بند ستم و سرکوب آخوندهای جنایتکار نمی‌اندیشند... .
گواهی می‌دهم که آنچه مجاهدین را در مقابل هر ضربه و سختی و توطئه‌یی به‌ویژه در سالیان اخیر و در خط آتش بورژوازی روئین تن ساخته انقلاب رهایی‌بخش خواهر مریم و در کانون آن نفی جرثومه پلید جنسیت و فردیت فروبرنده بوده و چون حصن حصین آنها را از هر بلیه و گزندی مصون و آنها را هر روز سرشارتر و سرزنده‌تر در مسیر مبارزه برای رهایی خلق اسیرمان ساخته است… مردم مظلوم ایران اسیر ویروسهای کرونا و ولایت در بدترین شرایط، زندگی به سر می‌برند. دیدن کودکانی که در سنین کم نان آورخانواده بوده و در بین زباله‌ها به‌دنبال تأمین معاش خود هستند، دیدن دخترکان معصومی که از شدت فقر خانواده فروخته می‌شوند، کسانی که حتی قلب خود را برای تأمین زندگی خانواده خودمی‌فروشند و یا این‌که از شدت فقر و فشار خود و خانواده را به آتش می‌کشد دل هر انسانی را به درد می‌آورد. این درد و رنجها تنها با سرنگونی رژیم سراپا جنایت و فساد و غارت ولایت فقیه میسر است و این تعهدی است که مؤسسان پنجم ارتش آزادی با هزار اشرف و کانونهای شورشی در ایران آن را محقق خواهند کرد»
احمد قهرمان بسیار سبکبال و عاشق پرکشید و به دو برادر شهیدش و همه یاران صدیق و شهیدش پیوست. مجاهدان شهید مسعود انتظاری (دانشجو) و سعادت انتظاری (دانش‌آموز) دو برادر او بودند که در سال۱۳۶۰ در تهران و اصفهان به‌دست دژخیمان خمینی جلاد تیرباران شدند
احمد الگویی بی‌همتا از مفهوم و معنای واقعی کلمه مقدس مجاهد خلق است. با فقدان دریغ‌انگیز این مجاهد قهرمان، یاران مجاهدش مسئولی دلسوز و مایه‌گذار و راهگشا و پرنشاط را از دست دادند. اما نام او سوگند مجددی شد برای همه ما که او را در تک‌تک ارزشهای به‌جا مانده از او زنده نگهداریم و راهش را تا سرنگونی نظام پلید آخوندی ادامه دهیم.
